An tono kan taramon na saindong mababasa sa blog na ini iyo an tono nin pinaghalong mga tataramon na nanud-an kaidto habang nagtatrabaho pa ako sa gobyerno. Arog baga sa tono nin tataramon sa Albay, Sorsogon, Rinconada (dikit sana), o Bikol-Naga, o kaya Bikol-Partido. Pero mas pinaurog sa pagsurat kong ini ang Bikol-Partido nin huli ta yaon ako digde sa ngunyan nag-eerok kaiba an sakuyang sadireng pamilya.
Ang tema sa blog kong ini, sinambit ko na, manlaen-laen na iyo ngani ang intensyon kaini. An "Huy-ag nin Kamangnuhan" o sa Ingles, "The Plane of Awareness", iyo an magdudulot nin kaisipan pero sa personal ko man sanang paghiling asin pagka-intende. Dae boot ipaabot kan parasurat na pagtukdoan an mga parabasa, kundi makapagtao sana nin mga perspektibong kamangnuhan tanganing maintindihan kun ano man nanggad an mga bagay-bagay.
Ang puwede nindong maaasahan sa pagbabasa kaini iyo na kung paano ginamit kan parasurat ang kaaraman niya tanganing maipaghuy-ag ang kamangnuhan na aram niyang kinakaipo kan gabos.
Ang puwede nindong maaasahan sa pagbabasa kaini iyo na kung paano ginamit kan parasurat ang kaaraman niya tanganing maipaghuy-ag ang kamangnuhan na aram niyang kinakaipo kan gabos.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento