Miyerkules, Nobyembre 3, 2010

Introduksyon

Sa blog na ini, boot kong suraton an mga bagay na minapanungod sa mga banwaan asin bilog nyatong nasyon para magin basehan kumbaga para sa paghimo nin mga desisyon asin aktibidades para sa pag-asenso asin progreso kan mga ini. Kaiba man sa pagsurat ko sa blog na ini an mga estorya o huring-huding, asin arin pa man na mga topiko na puwedeng tukaron, arog baga sa topikong political, sosyal, relihiyoso, asin iba pa na puwede nyatong mapaggunoan nin mga leksyon o kaaraman.

An tono kan taramon na saindong mababasa sa blog na ini iyo an tono nin pinaghalong mga tataramon na nanud-an kaidto habang nagtatrabaho pa ako sa gobyerno. Arog baga sa tono nin tataramon sa Albay, Sorsogon, Rinconada (dikit sana), o Bikol-Naga, o kaya Bikol-Partido. Pero mas pinaurog sa pagsurat kong ini ang Bikol-Partido nin huli ta yaon ako digde sa ngunyan nag-eerok kaiba an sakuyang sadireng pamilya.

Ang tema sa blog kong ini, sinambit ko na, manlaen-laen na iyo ngani ang intensyon kaini. An "Huy-ag nin Kamangnuhan" o sa Ingles, "The Plane of Awareness", iyo an magdudulot nin kaisipan pero sa personal ko man sanang paghiling asin pagka-intende. Dae boot ipaabot kan parasurat na pagtukdoan an mga parabasa, kundi makapagtao sana nin mga perspektibong kamangnuhan tanganing maintindihan kun ano man nanggad an mga bagay-bagay.

Ang puwede nindong maaasahan sa pagbabasa kaini iyo na kung paano ginamit kan parasurat ang kaaraman niya tanganing maipaghuy-ag ang kamangnuhan na aram niyang kinakaipo kan gabos.



Walang komento:

Mag-post ng isang Komento